بسم الله الرحمن الرحیم ـ الحمد لله رب العالمین
سالروز شهادت سبط نبی اکرم احمد سید شباب اهل الجنه امام معصوم امام مجتبی حضور سربازان مکتب امام صادق تسلیت عرض میکنم امیدوارم در دینا و آخرت مورد عنایت آن بزرگوار باشید
بحث ما راجع به بررسی روایات صحیح و ندای آسمانی به عنوان یکی ازعلائمه ظهور امام زمان بود رسیدیم به روایت یازدهم از امام جعفر صادق
[1]. َ أَخْبَرَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ عُبَيْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ سُفْيَانَ الْبَزَوْفَرِيِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِيسَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ قُتَيْبَةَ النَّيْشَابُورِيِّ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ النَّيْشَابُورِيِّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنِ الْمُثَنَّى الْحَنَّاطِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ زِيَادٍ الصَّيْقَلِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ ع يَقُولُ إِنَّ الْقَائِمَ لَا يَقُومُ حَتَّى يُنَادِيَ مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ تَسْمَعُ الْفَتَاةُ فِي خِدْرِهَا وَ يَسْمَعُ أَهْلُ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ فِيهِ نَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِين.
«ان القائم لا یقوم حتی ینادی منادٍ من السماء» اصلا قیامی صورت نمیگیرد مگر اینکه ندای در آسمانها سر داده شود منادی ندایی سر دهد از این عبارت چه استفاده میکنیم؟ که صیحه از علامات حتمی است.
اصلا قیامی صورت نمیگیرد تا این منادی ندا سر دهد تا مخدرات«پس پرده حجاب» این ندا را می شنوند، یا اینکه منادی این ندا را طوری اعلام میکند که به سمع آنها هم برسد «یُسمع الفتات فی خِدرِها» به ضمّ یاء، باب إفعال، یعنی قصد دارد صدا را برساند حتی به آن زنان پس پرده و «یسمع اهل المشرق و المغرب» و منادی قصد دارد صدا را به شرق و غرب برساند بعد امام میفرماید: «و فیه نَزلت هذه الآیه اِن نشأ ننزل…» و فیه نزلت: که یعنی راجع به قیام است راجع به امام زمان است راجع به این نداست بالآخره آیه شریفه راجع به این جریان است. چند روایت از امام رسیده با محوریت این آیه. این روایت با این متن را شیخ الطایفه الطوسی در کتاب غیبت ص177 نقل میکند حدیث 134 ظاهرا به سند خودشان است تا میرسد به حسن بن زیاد صیقل ایشان میگوید سمعت ابا عبدالله جعفربن محمد الصادق یقول…
بعد از شیخ طوسی مرحوم نیلی در منتخب الانوار المضیئه به همان طریق (شیخ طوسی) نقل میکند نصش هم همان نص غیبت طوسی است با این فرق«تخشع له الرقاب» این عبارت هم در اینجا[ضافه] وجود دارد.
بعد ایشان، اثبات الهداه ج3 ص502 مرحوم شیخ حرّ عاملی از غیبت طوسی نقل میکند که ظاهرا هر کس نقل کرده از غیبت طوسی نقل کرده است.
اثبات الهداه این عبارت را دارد «یُسمِع العذراء» اما در خور متن غیبه طوسی این عبارت بود «یُسمِع الفتات» که البته معنا یکی است.
بحار الانوار ج52 ص285 از غیبت طوسی
نور الثقلین حویزی عروسی ج4 ص46 از غیبت طوسی
و منتخب الاثر (از معاصرین) ص405 (چاپ قدیم)
از خاصه فقط همین ها بودند که این روایت را نقل کرده و کس دیگری متعرض این روایت نشده شاید به لحاظ اینکه همین مضمون از امام صادق یا از امام باقر نقل شده دیگر اکتفا کردهاند به نقل همین مضمون از مصادر دیگر.
روایت دوازدهم
ظاهرا خوانده شده که روایت کافیست[1] و روایت عمر بن حنظله، اگر خواستید مدارک آنرا اضافه کنید روایت: از امام صادق ع خمس علامات قبل قیام القائم: الصیحه و السفیانی و الخسف و قتل نفس الزکیه و الیمانی. که بعد عرض میکند اگر کسی از اهل بیت شما از خاندان شما قبل علامات قیام کرد با او همراهی کنیم یا نه امام فرمودند: «نه»؛ که اینرا بحث کردم.
مدرک اساسیاش کافی شریف بود، مطالب مرآت العقول ج26 را هم بحث کردیم
این روایت مدارک زیادی دارد که عمدهاش همان کافی شریف است البته کمال الدین هم نقل کرده، خصال هم نقل کرده، اعتنای فوق العادهای به این متن شده، غیبت طوسی، اعلام الوری، اثبات الهداه در 4 الی 5 جا نقل کرده، در وسائل الشیعه ج11 باب جهاد نقل کرده (در چاپهای 20 جلدی) و همینطور تا معاصرین، منتخب الاثر در سه جا نقل کرده این استدراک است برگردیم به روایاتی که از کافی شریف نقل کردیم.
از اهل سنت سه مدرک برای همین روایت نقل شده است، عقدالدرر ص151 نقل میکند[2] البته روایت را از غیبت نعمانی نقل میکند اما به اشتباه نسبتش میدهد به امام حسین، اما درست آن ابا عبدالله الصادق است.[دیگر از اهل سنت] متقی هندی در کتاب برهان ص114[3] این روایت را به نقل از عقد الدرر نقل میکند و ینابیع الوده ج3 ص245 (قندوزی) همین را نقل میکند اما از کتاب المحجه (سید هاشم بحرانی)پس این متن روایت جدیدی نیست و قبلا خوانده شده است.
روایت دوازدهم[4]
مرحوم طبرسی در مجمع البیان از ابوحمزه ثمالی نقل میکند
ابو حمزه الثمالی: «أنها (صیحه) صوت یُسمع من السماء» ندایی ست از آسمانها به گوش میرسد «فی النصف من شهر رمضان» یا شب نیمه یا روز نیمه است «و تخرج له العواتق من البیوت»
عواتق: دختر جوان را میگویند که تازه به سن بلوغ رسیده یا آن دختری که ازدواج نکرده (و قد ادرکت و شَبَّت) در روایات معمولاً روی این نکته تاکید دارند اما چرا؟ باید مطالعه کرد. صدا به اینها هم میرسد و بیرون میزنند از خانه بخاطر این صوت پس از این روایت استفاده میشود که زمانش نیمه ماه است، روایات قبل هم ماه مبارک بود اما زمانشان متفاوت است در روایات قبل زمان بیست و سوم بود اما این روایت میگوید نیمه آیا دو روایت است؟ این روایت را مجمع البیان ج4 ص184 نقل میفرماید بدون هیچ سندی و طریقه و روش مرحوم طبرسی معلوم است یعنی ذیل آیات اول روایاتی را که از طریق خودشان است نقل میکند و در آخر نظر خودشان و نظر اهل بیت را نقل میکنند. باید مراجعه کنید که ایشان ذیل آیه شریفه چند قول می آورند و این را قول چندم نقل میکند. ضمن اینکه اصلا این روایت به امام منتهی نمی شود بکله روایت ابوحمزه ثمالی است هر چند ابوحمزه ثمالی بسیار جلیل القدر و بزرگوار است «کسلمان فی زمانه»[5] اما بخواهیم فنی و علمی بررسی کنیم روایت مرسله است و این مرسله را به روایات دیگر ضمیمه میکنیم تا استفاضه یا تواتر حاصر شود برای اصل صیحه، اما اگر بخواهیم به تفصیلات بپردازیم که نیمه ماه است یا نه، به این مرسله نمیتوانیم استناد کنیم.
در جواب یکی از دانش پژوهان
استاد: صیحه همان صوت است اما صیحه با نداء فرق میکند، بعضی ندا با صیحه را فرق گذاشتهاند و اینجا صوت است. از اهل سنت هم عقد الدرر ص139 روایت را از أبوحمزه ثمالی نقل میکند.
روایت سیزدهم
از امام باقر[6] ذیل آیه «فاذا نقر فی الناقور فدلک یومئذٍ یوم عسیر علی الکافرین غیر یسیر»مدثر8-10 میفرماید: «الناقور هو النداء من السماء» اگر منادی ندا سر داد، چیست مضمون ندا: الا اِن و لیکم فلان بن فلان القائم بالحق» این«منادی به» است اما «منادی» کیست «ینادی به جبرئیل» منادی جبرئیل است. چه موقع است؟ «فی ثلاث ساعات من ذلک الیوم» آن روز نداء سه ساعت از طلوع آفتاب که بگذرد آن ندا سر داده میشود[7]
«فذلک یومئذٍ یوم عسیر» روز سختی است «علی الکافرین غیر یسیر» بر کافر روز آسانی نیست. بعد امام تاویل میفرماید: «یعنی بالکافرین المرجئه الذین کفروا بنعمه الله و بولایه علی بن ابی طالب» کسانی که کفر ورزیدند نه آنها که بی اطلاعند و عامی محض اند در سانسور خبری است که یکبار هم به گوشش نخورده قضیه غدیر و احتمال هم نمیدهد که پیامبر به أمر خدا چنین امری را اعلام کرده باشد نگفتند به اینها. این چنین شخص کافر نیست به غدیر و منکر نیست بلکه بی اطلاع است.[8] علی الکافرین غیر یسیر
مرجثه چه کسانیاند؟
بعضی گفتهاند جبری مسلکها هستند که می گویند بنده و عبد از خود هیچ فعلی ندارد (هیچ اختیاری ندارد) تأخیر میاندازند امر خدا را و اوامر الهی را انجام نمیدهند و گناه مرتکب میشوند.
بعضی گفتهاند: لا یضر مع الایمان معصیه؛ اگر کسی مؤمن باشد هر کاری خواست بکند عیبی ندارد و لامع الکفر طاعه
چرا تعبیر به ارجاء میشود: ان الله أرجا تعذیبهم. خدا الآن با اینها کاری ندارد. کتاب مجمع البحرین را مراجعه کنید.
تفصیل بیشتر خواسته باشید: ریشه ارجاء دست ساز حزب متشکل أموی است. حزب دولتی است هم میخواهد ظاهر اسلام را حفظ کند هم مقاصد خودش را پیاده کند و مردم را قبضه کند.
[1]. ج8 ص310
[2]. نویسنده اش سلمی شافعی مقدسی است و این کتاب هم برای اولین بار در مصر چاپ شد و منتشر شد و روایات نابی هم دارد و خودش هم در مقدمه میگوید که من روایاتی که میآورم ترتیب را مراعات میکنم اولاً در صحیحین بعد در سنن… که کتاب روی اسلوب علمی و فنی نوشته شد، و روایات از اهل بیت هم زیاد دارد از ابوعبدالله، که بعضی فکر میکنند ابا عبدالله الحسین است اما نه روایات عمده از امام صادق (ع) است.
[3]. این کتاب 300 روایت دارد راجع به امام زمان
[4] .با توجه به تکراری بودن روایت قبل، شماره دوازدهم تکرار شد
[5]. قبلا ذکر شد
[6]. معجم ص625
[7]. این سه ساعت به چه معناست آیا همان ساعت 60 دقیقه است یا اصطلاح دیگری است باید مراجعه کرد.
[8] .یکی از منبری های محترم گفت: رفتم آفریقا دهه محرم برنامه داشتم، روز عاشورا گفتم مقتل بخوانم _ صاحب مجلس از اهل سنت هم دعوت کرده بود _ شیعه ها منقلب بودند اما آنها بهت زده بودند که این مطالب چیست .
بعد منبر، یکی از علمای آنها دستم را گرفت وگفت: راست است این حرفها، راست است با امام حسین اینطور برخورد کرده اند؛
و گفت: والله به گوشمان نخورده، والله اولین بار است که می شنوم .
(استاد) در جلسات متعدد با برادران اهل سنت، بحث امامت را که مطرح می کردیم و جریان خمیس وما ادراک الخمیس را مطرح می کردیم (که منجر شد به آوردن آتش به درب خانه زهرا (ع)؛ که با مدارک خودشان نقل کردم مثل انساب الاشراف، عقدالفرید: جاء بقبس من النار) می گفت اولین بار است می شنویم وچنان منقلب و ناراحت می شدند که بعضا تغییر مسیر می دادند وبه راه حق ملحق می شدند
.
.
.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.