ابن خلدون از علمای بزرگ اهل سنت در توصیف جایگاه امام صادق (ع) می‌گوید؛ عظمت علمی ایشان بسیار بالاتر از وصف زبانی ماست و از بیان تمام جزئیات آن عاجزیم و یا ابوحنیفه نقل می‌کند؛ من فقیه‌تر از امام صادق(ع) ندیدم. این مطالب گوشه‌ای از اعتراف بزرگان اهل تسنن نسبت به ششمین امام شیعیان است؛ اما صد افسوس که…
حجت الاسلام والمسلمین نجم‌الدین طبسی از اساتید و پژوهشگران حوزه علمیه قم در گفت و گو با مرکز خبر حوزه به تبیین جایگاه صادق‌آل محمد پرداخته است كه برش‌هايي از آن تقديم دلداگان آن حضرت مي‌گردد.
ما شیعیان اعتقاد داریم، همان گونه که پیامبر اکرم(ص)علم اولین و آخرین را دارد، امام علی(ع) و دیگر ائمه هدی(ع) نیز مانند پیامبر(ص) اند و تمامی علوم الهی را در اختیار دارند؛ یعنی از دیدگاه تشيع علوم آل محمد(ص) همان علم رسول اكرم (ص)است که توسط جبرئیل از سوی خداوند بر پیامبر نازل شده است.
*اهل سنت نیز به مقام علمی امام صادق(ع) معترف اند
از دیدگاه اهل سنت، کسی به مقام علمی و عظمت علمی ایشان شکی ندارد؛ کسی که حتی اگر از اهل سنت باشد و الفبای علم و فقه و حدیث و علوم اسلامی را بداند، می داند که مقامات علمی امام صادق(ع)، غیر قابل انکار است.
برای مثال ابن خلدون از بزرگان اهل سنت در قرن هفتم است؛ او در کتاب خود، زمانی که به امام صادق(ع) می رسد، می گوید که به این دلیل به امام ششم شیعیان صادق، گفته اند، که اودر حرف هایش صادق بود؛ عظمت علمی ایشان بسیار بالاتر از وصف زبانی ماست و ما از بیان تمام جزئیات آن عاجزیم.
* امام صادق(ع) دستی در علم شیمی داشت
امام صادق(ع) دستی در علم شیمی هم داشتند، چرا که جابر ابن حیان که یکی از بزرگان علم شیمی به شمار می رود، یکی از شاگردان امام صادق(ع) بود؛ این شخص از امام صادق(ع) علم شیمی را آموخت؛ امام صادق(ع)، هزار صفحه از پوست آهو در مورد علم شیمی به جابرابن حیان، آموخت که همان ها خمیر مایه پانصد رساله در مورد علم شیمی بود.
*اعتراف مخالفان
یکی دیگر از بزرگان اهل سنت به نام جمال الدین ابوالحجاج یوسف مزی، صاحب تهذیب الکمال، با این که دست پرورده ابن تیمیه است، اما وقتی در سخنانش به امام صادق(ع) می رسد، با وجود آن که حق مطلب را به صورت کامل در مورد امام ششم شیعیان، بیان نمی کند، اما در عین حال، چندین صفحه در عظمت امام صادق(ع) می نویسد؛ در این نوشته‌ها می گوید من وقتی به امام ششم شیعیان نگاه می کنم، بی اختیار اعتراف می کردم که او از نسل انبیاء و اولیاء و بازمانده پیامبر(ص) است؛ او همچنین اعتراف می کند که هیچ کس را از نظر علمی نمی توان با امام جعفر صادق(ع) مقایسه کرد.
*ابوحنیفه عالم بزرگ اهل سنت می گوید…
همچنین در صفحه 420 تهذیب الکمال جریانی نقل شده است که ابوحنیفه که یکی از پایه های تفکر اهل سنت است، گفته است که من فقیهی به عظمت حضرت صادق(ع) ندیده ام؛ وقتی از او پرسیدند، چگونه این سخن را می گویی؟، گفت زمانی پیش منصور دوانقی(یکی از سلاطین بنی عباس)، بودم؛ این شاه بنی عباس، اعتراف می کرد که همه مردم شیفته امام شده اند و به همین دلیل در پی یک فکری بود تا ایشان را در نزد مردم تحقیر کند؛ به همین جهت امام صادق(ع) را چندین بار به عراق فراخواند؛ یکی از این دفعات که امام را به عراق فراخوانده بود، از من خواست که چندین سؤال علمی آماده کنم تا امام صادق(ع) نتواند، پاسخ بگوید و در نهایت، شخصیت علمی ایشان در نزد مردم تحقیر شود؛ من نیز 40سؤال را آماده کردم، اما زمانی به مجلسی که امام صادق(ع) و منصور دوانقی در آن حضور داشتند رفتم، بی اختیار بهت امام مرا گرفت و بی اختیار در حالی که خلیفه نیز در آن جا بود، به امام صادق(ع) احترام و تواضع کردم؛ بعد که با اشاره خلیفه سؤال هایم را مطرح کردم، پاسخ تمامی آن ها را شنیدم و قانع شدم؛ پس از آن ابوحنیفه نقل می کند که من فقیه تر از ایشان ندیدم.
*امام پنجم و ششم علوم اصیل اسلامی را ترویج دادند
پس از جنایت‌های بسیار زیاد بنی امیه، مردم به ستوه آمده بودند و به دنبال راه نجاتی می گشتند؛ بنی عباس هم با شعار دوستی آل محمد(ص) در صدد جلب رضایت مردم و حاکمیت بود و به همین دلیل نیز تا حدودی فضا را باز گذاشت؛ امام باقر(ع) و امام صادق(ع) از این فضای به وجود آمده که برای دیگر ائمه اطهار(ع) فراهم نبود، نهایت استفاده را کردند و به نشر علوم اصیل اسلامی که با حاکمیت بنی امیه تا حدود زیادی به انحراف کشیده شده بود، پرداختند؛ این دو امام همام می دانستند که این فضای به وجود آمده به زودی جای خود را به فضای خفقان گذشته خواهد داد به همین دلیل نهایت استفاده را از این فضای به وجود آمده کردند.
با استفاده از همین فضا بود که شاگردانی را تربیت کردند و در نهایت علوم امام پنجم و ششم شیعیان از حجاز فراتر رفت و شرق و غرب عالم را فرا گرفت؛ در بعضی از کتب است که در یک زمان مشخص امام صادق(ع) 4هزار شاگرد داشتند.
*کادر‌سازی امام باقر(ع) و امام صادق(ع)
در اوایل حکومت بنی عباس که مقداری آزادی عمل وجود داشت، امام صادق(ع) و امام باقر(ع) با استفاده از آن فضا و ترویج هر چه بیشتر علوم اسلامی، به کادر سازی و فرهنگ سازی پرداختند؛ در این فضا، گرچه شیعیان برای امامان پنجم و ششم، اهمیت ویژه ای داشتند، اما مهم تر از آن برای این دو امام، رساندن پیام اصیل اسلامی، به جامعه ای بود که به دلیل جنایت های بنی امیه، از شناخت صحیح اسلام غافل مانده بود، و به همین دلیل علاوه بر شاگردان شیعه، شاگردان اهل سنت نیز داشتند.
* بزرگان اهل سنت از شاگردان امام صادق(ع) اند
باز به اعتراف جمال الدین ابوالحجاج یوسف مزی، صاحب تهذیب الکمال، یکی دیگر از بزرگان اهل سنت، به نام یحیی ابن سعید قطان، که به عنوان پدر علم رجال اهل‌تسنن شناخته می شود، از شاگردان امام صادق(ع) بوده است.
به اعتراف دیگر مزی می توان اشاره کرد که در آن مزی بیان می کند که عبدالملک عبدالعزیز ابن جریر که فردی است مورد وثوق و اطمینان تمامی اهل سنت و از او با عنوان فرد ثقه نام برده می شود، یکی از شاگردان امام صادق(ع) است و اعتراف می کند که امام صادق(ع) سیدالشباب اهل حجاز است.
1389/07/11
http://hawzahnews.ir/index.aspx?siteid=6&pageid=276&newsview=66240&pro=nobak
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.