برگزاری مجلس عزا به مناسبت شهادت حضرت حمزه علیه السلام در موسسه ولاء صدیقه کبری سلام الله علیها – ۱۵ شوال ١۴۴٣

velaseddighah@

.

ادامه مطلب

عده ای تحمل اجرای عدالت حضرت علی علیه السلام را نداشتند/ کسانی که امروز در افغانستان جنایت می کنند، پسماند مخالفان «عدالت» حضرت علی علیه السلام هستند؛ آیت الله نجم الدین طبسی در گفت وگو با شفقنا

 

شفقنا- آیت الله نجم الدین طبسی، با تأکید بر اینکه مخالفان حضرت علی علیه السلام تحمل اجرای عدالت علوی را نداشتند، گفت: حضرت علی علیه السلام دنبال اجرای عدالت و حق بودند، اما عده ای نمی خواستند زیر بار عدالت و حق بروند. لذا کسانی که با حضرت مخالف بودند، با «عدالت و عدل و حق» مخالفت کردند و باید جوابگو باشند و نتیجه مخالفت هایشان کشتارهایی است که امروز در افغانستان می شود. محصلین در افغانستان چه گناهی داشتند که در ماه مبارک رمضان باید این چنین پَرپَر شوند؟! کسانی که چنین ظلم می کنند و به کشتار مظلومان می پردازند، خروجی و پسماند همان کسانی هستند که با عدالت امیرمومنان علی علیه السلام جنگیدند و زیر بار عدالت نرفتند.

آیت الله نجم الدین طبسی در گفت وگو با شفقنا، به «عدل و عدالت» در نظام سیاسی و سیره حکومتی امیرمومنان حضرت علی علیه السلام اشاره و بیان کرد: اگر جامعه ای می خواهد آزاد باشد و زیر سلطه دشمنان، استعمارگران و چپاولگران نباشد، باید دستورالعمل ها و مطالب مورد تأکید حضرت علی علیه السلام را که به آنها اشاره خواهم کرد مدنظر و در سرلوحه برنامه های حکومتی خود قرار دهد.

وی ادامه داد: مرحوم علامه مجلسی در جلد ۷۴ بحار صفحه ۴۰۰ روایتی را از طریق شیخ صدوق از عامر شعبی که اتفاقا از دشمنان امیرالمومنین علیه السلام است نقل می کند. عامر شعبی می گوید: «تَکَلَّمَ أَمِیرُاَلْمُؤْمِنِینَ علیه السلام بِتِسْعِ کَلِمَاتٍ فَقَأْنَ عُیُونَ اَلْبَلاَغَهِ؛ امیرمومنان ۹ کلمه فرمودند که اوج قله بلاغت است و دیگران از گفتن چنین سخنان بلیغی عاجز هستند» یعنی هیچ انسان بلیغی در هر رده ای از بلاغت که باشد نمی تواند چنین سخن بگوید. «وَ أَیْتَمْنَ جَوَاهِرَ اَلْحِکْمَهِ؛ کلمات حکمت آمیز در هر سطحی باشد، به این کلمات حضرت علی علیه السلام نمی رسد»؛ «وَ قَطَعْنَ جَمِیعَ اَلْأَنَامِ عَنِ اَللِّحَاقِ بِوَاحِدَهٍ منهن؛ حضرت همه خلق را مأیوس کرد.» سه کلمه از این کلمات مربوط به «ادب»، سه کلمه مربوط به «مناجات» و سه کلمه مربوط به «حکمت» است.

وی به کلمات حضرت درباره «مناجات» اشاره و خاطرنشان کرد: حضرت علی علیه السلام به خداوند عرض می کنند: «إِلَهِی کَفَى بِی عِزّاً أَنْ أَکُونَ لَکَ عَبْداً؛ همین عزت برای من بس که بنده تو باشم. وَ کَفَى بِی فَخْراً أن تکون لی رباً؛ این فخر و سرافرازی برای من بس که تو خدای من هستی.»

استاد حوزه علمیه قم افزود: حضرت علی علیه السلام در ارتباط با حکمت می فرمایند: «قِیمَهُ کُلِّ اِمْرِئٍ مَا یُحْسِنُهُ؛ ارزش هر انسانی به اقدامات و خدماتی است که به جامعه عرضه می کند. وَ مَا هَلَکَ اِمْرُؤٌ عَرَفَ قَدْرَهُ؛ کسی که قدر و ارزش خود را بداند، هیچ وقت هلاک نمی شود. وَ اَلْمَرْءُ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسَانِهِ؛ شخصیت هر انسانی زیر زبانش مخفی است.» یعنی آنچه می گوید، حکایت از شخصیتش می کند. تا مرد سخن نگفته باشد/ عیب و هنرش نهفته باشد.

آیت الله طبسی به سه کلمه حضرت در باب «ادب» اشاره و اظهار کرد: اگر امروز حکومت ها می خواهند آزاد باشند و زیر سلطه دشمنان نباشند، باید این کلمات حضرت علی را مدنظر قرار دهند، حضرت می فرمایند: «اُمْنُنْ عَلَى مَنْ شِئْتَ تَکُنْ أَمِیرَهُ وَ اِحْتَجْ إِلَى مَنْ شِئْتَ تَکُنْ أَسِیرَهُ وَ اِسْتَغْنِ عَمَّنْ شِئْتَ تَکُنْ نَظِیرَهُ؛ اگر می خواهی بر افراد سروری و آقایی کنی باید به آنان احسان و نیکی کنی. به هر کس که محتاج و نیازمند باشی، اسیر او خواهی بود. اگر می خواهی هم تراز کسی باشی و در رتبه او قرار گیری باید از او بی نیاز باشی.

وی گفت: این خط مشی امیرمومنان علی علیه السلام است که در واقع اگر ملت ها و حکومت ها این اصول را سرلوحه برنامه های اجتماعی و اقتصادی خود قرار دهند، تحولی شگرف و اساسی برای مردم و حکومت ایجاد می شود.

استاد حوزه علمیه قم به «عدل و عدالت» در سیره حضرت علی علیه السلام اشاره و تصریح کرد: یکی از دلایلی که فتنه گران جنگ های داخلی به راه انداختند، عدالت حضرت علی علیه السلام بود. امام علی علیه السلام هیچ نقطه ضعفی نداشتند و تنها مشکل دشمنان و مخالفان حضرت با ایشان این بود که «چرا به عدالت رفتار می شود! حکومت های قبل به ما امتیاز، رشوه و حق السکوت می دادند. بدون اینکه خدمتی در جامعه و کاری برای مردم کرده باشیم، به ما چک سفید می دادند، اما حضرت علی علیه السلام که روی کار آمدند، فرمودند: «هر کس «حق» بر او سخت و تنگ است، دایره «ظلم و باطل» بر او تنگ تر خواهد بود.» هر کسی که از بیت المال زمین، پول یا امکاناتی را در اختیار دارد یا حتی با این پول کنیز خریده است، باید همه اینها را پس بدهد.»

وی بیان کرد: حضرت علی علیه السلام از بیت المال برای خودشان و اقوام درجه یک مانند فرزندان، نزدیکان و اطرافیان، ابدا امتیازی قائل نبود. روزی عقیل برادر حضرت علی علیه السلام درخواستی کرد و حضرت زیر بار نرفت. عبدالله بن جعفر برادرزاده و داماد امام علی علیه السلام، خدمت حضرت آمد و درخواست کمک کرد، حضرت قبول نکرد و برای اینکه به او تفهیم کند، فرمود: «مگر به من بگویی عمویت برود دزدی کند و از مال مردم به تو بدهد!» این نمونه ها و نمونه های بسیار دیگر نشان می دهد که حضرت از خودشان آغاز کردند و خودشان را با دیگران نسبت به بیت المال یکسان قرار دادند.

وی عنوان کرد: اگر با حضرت مخالفتی شده به این دلیل بود که چرا ایشان «عدالت» را اجرا می کنند. چرا از دید و زاویه عدالت به همگان نگاه می کنند و چرا به کسانی که به خیال خود سوابقی داشتند، بیشتر نمی دهند. زمانی طلحه و زبیر که در حکومت های قبل هیچ منصبی به آنان داده نشده بود، نزد حضرت آمدند و شکایت کردند و گفتند برای هر یک از ما حکمی صادر کنید و منصبی قرار دهید که حضرت هرچند ابتدا با درخواست آنان موافق کردند اما آن دو نفر چون گمان کردند حضرت علی رابطه خویشاوندی را مد نظر قرار داده و مناصبی را به آن دو واگذار کرده، از تصمیم خود منصرف شدند.

استاد حوزه علمیه قم با تأکید بر اینکه حضرت علی علیه السلام با کسی رودربایستی نداشتند، بیان کرد: زمانی خواهر مالک اشتر خود را به زحمت به شام می رساند و بر معاویه وارد می شود تا از مأمورینی که به مردم ظلم می کنند، شکایت کند. به معاویه می گوید: این مأمور را برکنار کن یا ما برای خودمان فکری کنیم. معاویه جمله «برای خودمان فکری کنیم» را تحمل نکرد و گفت: «ای زن! در حکومت من مرا تهدید می کنی! می خواهی دستور دهم همان مأمور تو را مجازات و زنده به گور کنند.» پس از این جملات معاویه، آن زن رو به نجف اشرف کرد و دو بیت شعر به این مضمون خواند: «سلام و صلوات خداوند بر روان پاک آن شخصیتی که در نجف اشرف به خاک سپرده شده و در واقع در آن قبر، عدالت به خاک سپرده شده است. علی علیه السلام کسی بود که همیشه با حق بود، قدمی از حق فاصله نمی گرفت و همیشه ایمان و حق در کنار او بود». معاویه گفت: مقصود تو کیست. گفت: مقصودم علی بن ابی طالب است. شبیه همین پرونده ای که نزد تو آوردم و از مأمورین تو شکایت کردم، برای من در دوران امیرالمومنین علی علیه السلام اتفاق افتاد و نزد حضرت برای شکایت رفتم. حضرت علی مشغول نماز بود و وقتی دید مراجعه کننده آمده، نمازش را زودتر تمام کرد و با مهربانی رو به من کرد و فرمود: امرتان چیست؟ گفتم: کسی را که فرستادی به ما زور می گوید. حضرت گریه کردند و دست به سوی آسمان برداشتند و گفتند: خداوندا من به اینان نگفته ام که به مردم زور بگویند و ظلم کنند، از آنان نخواستم که حق را ترک کنند. سپس حضرت برگه ای آوردند و حکم عزل او را نوشتند و این برگه را مُهر و موم نکردند (یعنی به اصطلاح سری و فوق سری نبود) و به دست آن زن دادند و گفتند این نامه را به آن مأمور بدهید و اموال نزد او به امانت باشد، تا شخص دیگری را منصوب کنم. آن زن خطاب به معاویه گفت: «امیرالمومنین علی علیه السلام با رأفت و عطوفت با مردم برخورد می کرد و کسی که به مردم زور می گفت را از کار برکنار کرد. و این هم برخورد توست (معاویه) که یک ظالم را فرستادی و به ما زور می گوید و وقتی به تو اطلاع می دهم، ناراحت می شوی و دستور می دهی با من برخورد تندتری کنند.» معاویه دستور داد برای او بنویسید که مأمور به او زور نگوید. آن زن گفت: نه فقط برای خودم بلکه از طرف همه قبیله ام آمده ام، یا عدالت را برای همه اجرا می کنید یا من هم نمی خواهم. اینجا بود که معاویه بسیار ناراحت شد و گفت: جرأت چنین سخن گفتن با حکومت و حاکمان را علی به شما یاد داد. و سپس دستور داد آنچه این زن می گوید را برایش انجام دهند.

آیت الله طبسی با بیان اینکه سه جنگ در دوران حکومت حضرت علی علیه السلام ناشی از عدم تحمل اجرای عدالت بود، اظهار داشت: امیرالمومنین علی علیه السلام در سرتاسر دوران حکومت و زندگی شان نمی گویم که با حق بود بلکه حق با ایشان بود. «عَلِیٌّ مَعَ الْحَقِّ وَالْحَقُّ مَعَ عَلِیٍّ» هر طرف علی علیه السلام می رفت، حق هم همان طرف بود، لذا جنگ جمل را همان فتنه گرانی راه انداختند که اموال چهار استان را غارت کرده بودند و خرج جنگ و فتنه گری کردند. نتیجه جنگ جمل، جنگ صفین بود که آن هم به این خاطر بود که انسان هایی در شام حاکم بودند که لیاقت حکومت بر مردم را نداشتند، عادل و صالح نبودند و حضرت بنای حذفشان را داشت، ولی آنان پافشاری کردند و فتنه گری به راه انداختند. جنگ خوارج نیز خروجی جنگ صفین بود که اخلالگران و فتنه گران پس از کشتار بسیار، حرف های حضرت را نپذیرفتند و ادعا کردند که می خواهند طبق آنچه قرآن می گوید، عمل کنند، عده ای نیز فریب این افراد را خوردند و تحت تأثیر تبلیغاتشان قرار گرفتند و جریان انحرافی خوارج را به راه انداختند. بنابراین این سه جنگ، زاییده این است که حضرت دنبال اجرای عدالت و حق بود و اینان نمی خواستند زیر بار عدالت و حق بروند وگرنه هیچ کسی نقطه ضعفی از امیرالمومنین و حاکمیت و حکومت حضرت پیدا نکرد.

وی گفت: زمانی که عبیدالله بن عمر نزد معاویه پناهنده شد، از او خواستند بالای منبر برود و نقاط ضعف حضرت علی و حکومت ایشان را برشمرد و آنان اقدام به اطلاع رسانی عمومی این نقطه ضعف ها کنند، اما پسر عمر بن خطاب نتوانست و گفت: «علی علیه السلام بدی ندارد، من چه بگویم».

آیت الله طبسی بیان کرد: کسانی که با حضرت مخالف بودند، با «عدالت و عدل و حق» مخالفت کردند و باید جوابگو باشند و نتیجه مخالفت هایشان کشتارهایی است که امروز در افغانستان می شود. محصلین در افغانستان چه گناهی داشتند که در ماه مبارک رمضان باید این چنین پَرپَر شوند؟! کسانی که چنین ظلم می کنند و به کشتار مظلومان می پردازند، خروجی و پسماند همان کسانی هستند که با عدالت امیرمومنان جنگیدند و زیر بار عدالت نرفتند. امیدواریم به زودی دنیا با حق و حقیقت و با آل محمد علیه السلام آشنا شود و از این اوضاع و مشکلات رهایی پیدا کند. و معتقدیم رهایی واقعی با ظهور منجی عالم بشریت امام زمان علیه السلام و عجل الله تعالی فرجه الشریف محقق خواهد شد ان شاء الله.